Terug van de warme Spaanse zon. De all-inclusive formule betekende voor mij ook inclusief bijna pijnloos lijf. Wat is die warmte toch een weldaad. Ik heb ook niks gedaan. Dat helpt uiteraard ook mee. Even hoofd leeg. Weinig communicatie naar en met de buitenwereld. Een wandelingetje. Mensen kijken. Lekker en goed eten. Slapen. Lezen. Puzzelboek. Palmboom. Wat een luxe dat we dit konden doen. En ook hebben gedaan.

Door deze ervaring weet ik zeker dat die ouderwetse kuuroorden op medisch advies zo gek nog niet waren. Dus húp, terug het zorgpakket in. Blijven dromen mag hè?! Vanmorgen was er weer de realiteit. Werk, school, fysiotherapie. Hoort ook bij een all-inclusive leven. We genieten maar gewoon van het totaalpakket. Gelukkig hebben we de foto’s nog. En een bruine echtgenoot. Ik wrijf het er nog maar even in 😉