Ach ja, laat ik eens op de feiten vooruit lopen. Vanavond is de toespraak van de premier, de winkels worden nu bestormd, de kappers platgebeld (de jongens waren volgende week hoognodig aan de beurt 😮) en ik zit gemoedelijk met de radio aan bij de kerstboom dit stukje te typen. Want straks is alles zeer waarschijnlijk weer volledig thuis, en dan is er minder ruimte om dat te doen. Evengoed had ik al bedacht om zelf ook maar kerstvakantie van mijn blog te nemen.

Dat ik vorige week geen chemo had en geen dexamethason was een wereld van verschil. Twee heerlijke dagen thuis aangerommeld, i.p.v. naar het ziekenhuis en lamlendig in bed. En dat werkte dit weekend natuurlijk ook door. Met de arts uit Utrecht, die vorige week belde, had ik weinig te bespreken. Het gaat gewoon goed naar alle omstandigheden. Met de sct-verpleegkundige daarentegen heb ik een uur aan de telefoon gezeten. Die tijd staat ook voor die afspraak hoor. We hebben de hele procedure doorlopen wat veel ‘oja’s’ opleverde van mijn kant. Eigenlijk gaat alles nog hetzelfde. Er zijn wat details die nog onbekend zijn, kan alles via de port-a-cath in plaats van een picc-lijn bijvoorbeeld, maar dat is het dan ook. Op het moment van bellen was de bezoekregeling één vaste persoon per twee dagen. Ik vrees dat door de nieuwe regels Alfred alleen mijn was mag komen halen en brengen. En verder mag ik niet van de afdeling af. Dus geen frisse lucht, geen wandeling naar het winkeltje, niet naar de fysioruimte, geen ….  Nou ja, binnen een week zou ik daar evengoed ook de energie niet meer voor hebben. Net als voor beeldschermen. Ik zal proberen de eerste week nog wat te schrijven en daarna is er waarschijnlijk even radiostilte.

Voor nu hele fijne dagen voor iedereen, maak je niet druk, maak het gezellig!