Onze twee weken vakantie zitten erop. Een week Belgische Ardennen en een week Picardië. Na een week van onrust en lichte chaos zijn we vertrokken. De boel de boel gelaten. Zo min mogelijk contact met de buitenwereld. Geen social media. Eén keer per dag de hoofdlijnen van het nieuws. Weinig app verkeer. Alles even uit en alleen wij in het nu. Samen met de rest van de camping. Dat dan wel. Het weer was wisselend. Soms regen, soms fris, soms nét te warm, soms lekker zomers. Veel natuur. Mooie routes in de auto. Grotten van Han, wandelingen, kleine dorpjes wat meer gehuchten waren. Geen grote steden. Weinig commerciële winkels van binnen gezien. En wat doet dat veel. Gewoon even niks willen. Niks hoeven. Nou ja, ik wil wel wát zien. Kasteel, ford en burcht kunnen we weer afstrepen van het lijstje. En toevallige mooie plekjes. De heren liepen een toeristische wandeling die voor mij te pittig was. Kon ik op mijn gemak dralen in het kerkje. Ze in mijn comfortabele stoel opwachten bij het eindpunt in het bos. Omdat we daar toevallig vlakbij geparkeerd hadden.
Veel spelletjes gedaan. Hitster bingo, wat Rowan won bij de camping bingo in België. Toevallig het nummer horen wat een vriend speelde op de uitvaart laatst. Of niet toevallig.
Rustig opstarten in de ochtend. Ik als eerste. Om acht uur met koffie buiten in het al dan niet waterige ochtendzonnetje. De jongens kropen als laatste uit hun tentje. Elke ochtend met Alfred op de fiets naar de supermarkt. Die in Frankrijk wel commercieel was overigens. Midgetgolfen, tóch van de snelle glijbaan durven. Kneuterig hè? Maar het was heerlijk. En nodig. Mijn goede voornemen is om dit vast te houden. Ik besloot in de vakantie dan ook om geen foto’s te delen op Instagram. Zo geen zin in. Drie uur na thuiskomst stonden die er toch op. Getriggerd door een tekst. In de trant van ‘het gaat niet om de reis maar om het gezelschap.’ Daar kan je jeuk van krijgen. Maar het is wel zoals het is. Hoewel ik de reis en het reizen toch ook wel kan waarderen 😉 Een uur later had alweer spijt van het delen. Het is een proces hè?
De dag na aankomst weer immunotherapie en de dag erna de broodnodige fysio. Dan weet je meteen weer dat het leven gewoon doorgaat. Met een grote waardering voor deze vakantie!