Opluchting

Opluchting

Tijdens de vorige rustweken kregen we het idee om, als ik me goed genoeg zou voelen, in deze rustweken een paar dagen weg te gaan. Dit omdat de vakanties die we hadden gepland niet door kunnen gaan en de jongens dit erg jammer vonden. Helaas ging het nu wat minder goed dan de vorige keer maar we zijn toch een weekend weg geweest. Ik zag er wel wat tegenop. De pijn in mijn rug en schouderbladen vraagt toch om een paracetamolspiegel en belemmert me in bewegen. Goed kunnen zitten en liggen is dan ook erg belangrijk. Gelukkkig lag het matras beter dan dat van mezelf en ook de bank werkte goed mee. We hebben allemaal genoten van het weekend en zijn lekker uitgerust. Doordat we even van thuis weg zijn geweest, werd ik ook wat minder geconfronteerd met het ziek zijn en dat heeft veel ontspanning gebracht! Daarnaast hebben we genoten van het enthousiasme van de jongens, die vonden het heerlijk.

Eenmaal thuis zijn we ook weer snel in de realiteit. Vrijdag start alweer de vierde en laatste kuur in het Jansdal. Het is een opluchting om te merken dat ik na de chemo weer opknap maar ik zie er ook weer tegenop om te beginnen aan de therapie. Zal het nog weer heftiger worden of valt het mee, ik ben benieuwd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *