Wat een dag! Maar ik ben er. Thuis zei ik al wel dat ik niet heel veel tijd zou hebben om te bellen o.i.d. omdat je steeds onderbroken wordt. En dat klopt nog steeds. 

Rond elf uur was ik op de afdeling. Na lang gewacht te hebben op de bloedprikpoli. Wat een drukte daar, voor reguliere bloedafname was de wachttijd 50 minuten. Gelukkig ben ik een speciaal geval (een aantal met mij uiteraard) en was ik na een klein half uur aan de beurt. 
Nu zit ik op een vierpersoonskamer met twee bedden. Een mazzeltje dankzij corona. Mijn eigen plekje bij het raam en de badkamer voor mezelf. Ik vaar wel op rust en stilte en voor mij is dit de beste optie na een éénpersoonskamer. 

De intake is gebeurd, de arts is langsgeweest, de fysiotherapeut (op mijn verzoek), drie keer de voedingsassistente (all inclusive hè), de verpleegkundige vier keer, o.a. om al twee keer de controles te doen (temperatuur, bloeddruk), twee kweektesten afgenomen, een dikker kussen gekregen (het originele kussen was écht geen kussen meer, lijkt wel een hotel hier 😉) en ik heb een siësta van 20 minuten gehad. Het is nu vier uur.

Morgenochtend wordt de porth a cath aangeprikt en gaat de eerste chemo erdoor. Dat wordt een uur gecruncht ijs eten en, met spoelschema’s erbij, zo’n vijf uur aan het infuus. Zodra de eerste chemo erin zit, gaat de verpleegkundige mijn tondeusemoment inplannen. Want dan weten we zeker dat dat niet voor niks is. 

Voor nu scheelt het zeker dat ik dit al eens eerder heb gedaan. En ‘geniet’ ik nog even van het mij goed voelen!