Afgelopen dinsdag, aan het begin van de middag, is onze vriend Arnold overleden. Alfred en zijn vrienden waren een paar minuten daarvoor nog bij hem.
Het waren intensieve weken, en dan met name de laatste week. Ongelooflijk hoe snel een ziekte grip kan krijgen op iemand. Zondag heb ik met de kinderen afscheid genomen van Arnold. Op de momenten dat hij wakker was, was hij nog redelijk goed aanspreekbaar. Dinsdag niet meer.
Het verdriet is groot. Het gemis nu al enorm. De hele situatie is enorm confronterend. Maandag zal zijn afscheidsdienst zijn.

Op de ochtend van zijn overlijden stond er een regenboog in de lucht toen ik de caravandeur open deed. Ik heb iets met regenbogen. En vind het heel mooi symbolisch dat uitgerekend die dag de waterige kleuren zich lieten zien.

Hier is een lege plek erbij. Dag lieve Arnold.