Archive : oktober

Ge(pr)(t)ikt

Met smart zat ik te wachten op de uitnodiging voor de griepprik. En die voor de 3e covidvaccinatie. De berichten van lotgenoten druppelden binnen. De één na de ander had de uitnodiging voor de covidprik binnen en de meesten konden ‘m meteen de volgende dag halen. Over het algemeen hoef ik niet zo nodig bij de massa te horen, maar deze keer hoor ik daar graag bij. Beetje getikt, dat je zo graag geprikt wil worden.
Tien dagen geleden kwam de brief voor de griepprik binnen. 30 oktober ben ik aan de beurt. Dat is één. Begin vorige week kwam ook de uitnodiging voor de 3e covidvaccinatie. Hoera! Alleen ben ik op dat moment verkouden en mag ‘m daarom niet. En nu komt de truc. De prik tegen corona mag 14 dagen vóór de griepprik gegeven worden of 7 dagen daarna. Dat komt slecht uit. Want eigenlijk wil ik eerst die tegen covid, vind ik net iets spannender dan griep. Helaas ben ik al dik twee weken aan het rommelen met een verkoudheid. Met een diepe zucht besloot ik vorige week, heel verstandig van mezelf, het verloop daarvan maar eens af te wachten. Want voor de coronaprik kan ik het beste zo fit mogelijk zijn.


Vanmorgen, nog altijd verkouden, belde ik de huisarts om de afspraak voor de griepprik te verzetten. In de hoop dat ik zo snel mogelijk die andere naald voorrang kon geven. Geluk moet je soms ook een beetje afdwingen. Helaas is er een terugkomdag voor de griepprik en prikken ze niet individueel. Snap ik ook wel weer. Alleen is die terugkomdag anderhalve week later dan de 30e. Ga ik die 14 dagen wachttijd evengoed niet redden. Volgen jullie het nog? Ik kan natuurlijk ook een lang verhaal kort maken. Die verhoudheid kost al energie genoeg. Een jasje uit.

Dus kortom: 30 oktober ga ik toch die griepprik halen. Mag als ik nog verkouden ben. Kan ik dat loslaten. 8 november staat nu de covidvaccinatie ingepland. Dat laatste viel trouwens nog niet mee, vele priklocaties zijn gesloten. Nu mag ik een half uur rijden verderop. Duimen dat ik dan enorm fit ben. Misschien ga ik in het weekend daarvoor naar een prikbus wat dichter in de buurt. In de rij met anderen die na lang twijfelen toch gevaccineerd willen worden. ‘Volledig anoniem!’ Staat op de betreffende site. Fijn, niemand die dan weet hoe getikt ik ben dat ik in de rij sta voor een dérde prik!

Lena

Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe vriendin. Een vrolijk gekleurde, onschuldig lijkende capsule genaamd Lenalidomine. Merknaam Revlimid. Ik mag haar drie weken lang elke dag doorslikken en daarna een weekje niet. In de hoop dat hierdoor de kanker wat langer stil blijft. Ondertussen ben ik bijna klaar met mijn vijfde kuur. In de tweede week sinds haar komst in huis, kreeg ik de bijwerking diarree. Een half uur voordat mijn afspraak zou komen. Maar de buikkramp had sch*t (kon het niet laten deze in te koppen) aan dat half uur. Dus toen de deurbel ging zat ik nog op het toilet. De trampoline springende puber hoorde uiteraard niks. De bel ging voor de tweede keer. En zowaar leken mijn darmen in ruststand te gaan. Mijn afspraak stond buiten met de puber te praten. Ze was maar achterom gelopen omdat ze hem zag. Is ‘ie toch nog nuttig geweest. Ik noemde dat ik nog even boven bezig was en dacht dat hij de deur wel open zou doen. Niks aan gelogen.

Gelukkig bleef deze zeer vervelende bijwerking weg. De obstipatie kwam er voor terug. Vervelend, zo’n zwangere buik, maar daar kan ik tenminste wel fatsoenlijk mee weg. En ondertussen daarvoor ook maar magnesium gaan gebruiken. 
Toen kwam de lang gevreesde neuropathie. Zenuwbeschadigingen aan de uiteinden van de zenuwen in handen en voeten. Alsof het bloed weer gaat stromen nadat een lichaamsdeel even heeft ‘geslapen’. Dit kan ernstige gevolgen hebben. Gevoelloze en toch pijnlijke vingers en voeten. Aangepaste schoenen. Maar zover wil ik het niet laten komen. Ik wil wel gewoon kunnen blijven lopen. Om niet nog een chemisch middel te hoeven gebruiken, heb ik zelf PEA aangeschaft. PEA is een afkorting van Palmitoylethanolamide, een lichaamseigen vetzuuramide. En het werkt! Na twee weken 1 capsule per dag, vlamt de neuropathie toch op. Ook ’s nachts. Een tweede capsule per dag heeft gelukkig effect. Desondanks voel ik regelmatig getintel in mijn voeten en soms in mijn handen. Een pen vasthouden wordt al snel vermoeiend. Nemen we maar op de koop toe.

De bijwerking waar geen pilletje voor is, is vermoeidheid. Blijkbaar helpt PEA daar ook bij. Stapelen maar! Die vermoeidheid zorgt ervoor dat ik niet alleen het gevoel heb dat ik overal maar zo in slaap kan vallen, maar ook dat ik héél veel vergeet. Ongeconcentreert ben. Denk dat ik appjes heb verstuurd maar dat nooit heb gedaan. Drie keer hetzelfde vraag aan de mannen. ‘Weet ik niet’ antwoord op de meest eenvoudige vragen. Mijn brein soms compleet blanco is. En dat net op het moment dat ik dacht dat het beter ging daarmee. 
Na mijn klus als wijkhoofd (nu ik dit schrijf bedenk ik dus wat ik nog vergeten ben te doen daarvoor), werd ik snipverkouden. Een beetje grieperig. Helpt ook niet mee. Daar knap ik nu iets van op. Lenalidomide is ook weerstandverlagend. Wáár blijft mijn oproep voor de griepprik?!

Ondanks alles doe ik toch mijn best om vriendinnen te blijven met Lena. Je weet namelijk niet hoeveel ze nog voor mij kan betekenen. Ik kan haar ook makkelijk de schuld geven van alles wat ik vergeet. Onze vriendschap eindigt pas als ik dat wil. Of als de dokter het zegt. Tot die tijd graag een beetje coulance. Voor Lena.

Blog stopt!

Een handje vol mensen checkt zo’n beetje wekelijks of ik wat nieuws heb geschreven. Het andere handje vol leest zichzelf af en toe bij. En voor de rest heb ik geen idee wie dit allemaal nog bekijkt. De hoofdletters van de titel zijn dan ook niet voor niks, want over ruim een maand stopt voor mij de gratis dienstverlening van deze site. En het is wel zo handig dat geïnteresseerden dat weten.

Nu ben ik geneigd om klakkeloos het gevraagde abonnementsgeld te gaan betalen, maar Alfred had al snel opties die een fractie kosten van wat hier gevraagd wordt. En dan ook nog van mogelijkheden die wat praktischer zijn. De functies die ik hier erbij ga krijgen, ga ik namelijk niks mee doen. Ik zou niet weten wat ik moet verkopen bijvoorbeeld. 

Maar…. kan ik dit hele archief één op één overzetten? En wat wil ik dan? Iets om rustig uit te gaan zoeken. Uiteraard ga ik het hier noemen waar je in de toekomst mijn verhaaltjes kan vinden. Mocht je zeker willen weten dat je het niet mist, stuur dan even via dit medium een bericht met je emailadres. Dan krijg je het nieuwe webadres t.z.t. in je mailbox.